Rotterdam - Manhattan aan de Maas (1) | Column
Om een stad echt van binnenuit te leren kennen moet je een stad voelen, zien en proeven. Voor deze serie verhalen reis ik, De Reizende Rijsdijk, kriskras door Nederland om steden écht te leren kennen en geheimen aan de stad te ontfutselen. Ga met me mee!
010 – Rotterdammers en hun bijnamen
(31-10-2023) Zodra je Rotterdam CS uitloopt zie je haar meteen. Je kan ook moeilijk om haar heen. Een dame met een knot in haar haren en gekleed in een trainingsbroek, T-shirt en sneakers. Ze is een vrouw van kleur. Rotterdam is haar woonplaats sinds 2 juni 2023. Het monument heet ‘’Moments Contained’’ en is een geschenk aan de stad. Zoals veel kunst is het vier meter hoge beeld voor vele interpretaties vatbaar. De één vindt haar stoer en kordaat, als een echte Rotterdamse stadsmeid. Een andere Rotterdammer zegt mij: ‘’Ze staat met haar handen in haar zakken. Rotterdam is juist een stad waar de handen uit de mouwen worden gestoken!’’ Het vergt wat geduld om haar op de foto te krijgen zonder een toerist erbij. Ze is nu, iets meer na drie maanden na oplevering, al een populaire verschijning in de stad. Naar goed Rotterdams gebruik heeft ze al verschillende bijnamen, al is ze nog te pril om nu al een vaste bijnaam te hebben. Rotterdam is nog zoekende. Ik heb er verschillende gehoord. De ene wat vleiender dan de andere: ‘’De Prinses van CS’’, ‘’Mokkel zonder sokkel’’, ‘’Trijntje’’, ‘’Toos Werkeloos’’ of ‘’Het knotje van Rotje’’.
De reus van Rotterdam
Mijn goede vriend Erik, een oer-Rotterdammer, haalt mij op bij ‘’Station Kapsalon’’, want ook het CS heeft natuurlijk een bijnaam, dus dan maar genoemd naar de in Rotterdam bedachte cholesterolknaller. Erik is stadsgids en samen gaan we op fietstour door zijn stad. Ik vertel hem dat ik de reuzin indrukwekkend vind, maar dan leidt Erik me naar de West-Kruiskade, vanwege de grote dichtheid van Surinaamse eethuisjes in de Rotterdamse volksmond ook bekend als de ‘Kroeskade.’ En daar loop ik gelijk tegen mijn eerste stadsgeheim aan. En een flinke ook. Daar staat het standbeeld van ‘De Reus van Rotterdam’. Deze enorme man, op ware grootte vereeuwigd, tikte 237 centimeter aan, woog 230 kilo en had schoenmaat 62. Zijn schoenen staan er ook in zilver gegoten naast. Hij was de grootste man die toen in Nederland leefde. Ik ga er naast staan, en nou ben ik met mijn krappe 178 centimeter al bepaald geen gigantische gozer, maar naast deze Rotterdamse reus, Rigardus Rijnhout (1922-1959), voel ik me helemaal ‘The Midget from Mokum’, om mezelf dan ook meteen maar even een bijnaam te geven. De Reus verdiende zijn geld door zich als attractie en wandelend reclamebord te verhuren.
En zo heeft Rotterdam meer opvallende kunst in de stad. Vanaf het Centraal Station kun je via de Westersingel een hele beeldenroute lopen of fietsen, helemaal tot Rotterdam Zuid. Beelden die allemaal een eigen verhaal hebben. Een van de bekendste is Santa Claus, in goed Rotterdams beter bekend als ‘Kabouter Butt-plug’, ook al zo’n toeristentrekker die bijna onmogelijk is om te fotograferen zonder dat er iemand bij staat.
Iconische Kunst en Bijzondere Benamingen
Op de Westersingel staan twee grote luchtfoto’s. Eentje van het huidige centrum van Rotterdam, de andere van ‘de verwoeste stad’, die Rotterdam vlak na het bombardement van 1940 was. Een stad waar het hart letterlijk is uitgerukt. ‘De verwoeste stad’ is ook de naam van een Rijksmonument dat aan Plein 1940, bij de Leuvehaven staat. Het bronzen beeld uit 1953 stelt een menselijk figuur voor zonder hart, symbool voor het hart dat uit Rotterdam is getrokken. En uiteraard hebben de Rotterdammers ook hier een bijnaam voor: ‘’Jan Gat’’.
Van 'De Blunderput' tot 'BMWeena
Hoe plat een bijnaam soms ook kan zijn: in Rotterdam stel je nou eenmaal niks voor zonder bijnaam. De winkelstraat met de sjieke naam Beurstraverse heet gewoon ‘de Koopgoot’, de parkeergarage bij het Museumpark heet ‘De Blunderput’ vanwege de vele fouten die er zijn gemaakt bij de aanbouw en ook ‘De Kuip’ is een bijnaam, want het heet officieel gewoon Stadion Feyenoord. Bij de Bijenkorf op de Coolsingel staat al sinds 1957 een naamloos kunstwerk. Niemand weet ook wat het voorstelt. Omdat het ding officieel geen naam heeft noemen de Rotterdammers het dan dus ook maar gewoon ‘Het Ding’. En mocht Feyenoord een prijs winnen dan baddert de Rotterdammer graag in ‘De Flipspuit’, de vijver op het Hofplein, verwijzend naar Philippus ‘Flip’ van Ommeren. Toch is er een kunstwerk dat in zekere zin uniek is, want het heeft geheel tegen Rotterdamse gewoonte geen bijnaam: de rode BMW in de Poortstraat bij Weena die al sinds 1987 uit de gevel hangt. Als zelfs hardcore Rotterdammer Erik het antwoord al schuldig moet blijven en ook het alwetende internet zegt dat er voor dit kunstwerk simpelweg geen bijnaam is, dan is het er gewoon niet. Een suggestie van de Amsterdamse schrijver dezes: BMWeena.
De Erasmusbrug en Haar Koosnaampjes
Rotterdammers en hun bijnamen. Je kunt er eindeloos over doorpraten en als je de weg weet in de stad kun je ook een leuke tour maken van alle bijnamen in de stad. Mocht je van Noord naar Zuid fietsen over de Erasmusbrug, dan heb je hier vast wat bijnamen die de Rotterdam heeft voor de brug. Ze zijn over het algemeen best liefdevol: ‘De Zwaan’, ‘De moeder van Zuid’, ‘De Koningin van de Kop’, maar natuurlijk ook lekker plat Rotterdams ‘De Wipkip’ en ‘De erectie van Peper’. Die laatste bijnaam verdient nadere toelichting: toenmalig burgemeester van Rotterdam Bram Peper vond dat Rotterdam een brug van internationale allure verdiende. Dus toen de peperdure brug er uiteindelijk kwam zorgde dat voor enige ‘opwinding’.
In deel 2 vertel ik meer over de geheimen van onze havenstad!
Heeft de havenstad een bijzondere indruk op je gemaakt? Ontdek ons uitgebreide assortiment aan groepsuitjes en gezellige dinerspellen in het adembenemende Rotterdam.
klanten vertellen